Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş

     Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş bir ülkede ölümün aniden yok olmasıyla birlikte gelişen olayları felsefik ve sosyolojik bir yönden ele alıyor. 

     Bu kitabı uzun zamandır okumak istiyordum çünkü konusu beni çok etkilemişti. Ama
itiraf etmem gerekirse çok daha farklı bir kitap bekliyordum. Bu kadar felsefik ve beni zorlayacak bir kitap olduğunu düşünmemiştim. Kitabın bazı yerlerinde gerçekten çok sıkıldım. Benim için kitabın en ilgi çekici tarafı ölümün bir insana duyduğu tutkuydu. Ölüm ve viyolenselcinin arasında geçen kısımları merakla okudum.

José Saramago ölümün gidişini çok farklı yönlerden ele almıştı bu da beni kitapta etkileyen şeylerden biri. Çünkü ölüm yok olunca benim tek düşündüğüm insanların sonsuza kadar yaşayacağıydı fakat yazar bu konuyu devletin bu konuyla başa çıkma mücadelesini ele alarak incelemiş. Kimsenin ölmemesi üzerine hastahanelerin dolup taşması, mezar kazıcılarının işsiz kalması, insanların yakınlarının acı çekmesine dayanamaması ve onların ölmesini istemesi ve bu konuyu lehine çeviren maphia... Bunların hepsi aslında herkesin korktuğu ölümün tüm her şeyi nasıl dengede tuttuğunu gösteriyor. Bu kitabı okuyunca ölüm iyi ki var diyorsunuz kısaca.

Ve kitap başladığı gibi bitiyor.

"Ertesi gün hiç kimse ölmedi."

🌟🌟🌟🌟